bəşər

is. <ər.> İnsan, adam. Bu sifətdə kim görübdür bəşəri cahan içində? Nəs.. Olmuşdu bəşərdən öylə bizar; Kim, öz əksin sanırdı əğyar. F.. Bu hüsn lətafətdə yəqindir bəşər olmaz. S. Ə. Ş.. Biz belə bir qəhrəmanlıq görməmişik bəşərdə. S. Rüst.. // Toplu mənada. Kamalın, hüsnün eşqilə bəşər cənnət yaratmışdır. S. V.. Qütbün ilk körpüsü olan bu uçuş; Bəşərin ən qədim bir arzusudur. Ə. Cəm..

◊ Növi-bəşər – insanlar. Məktəblə qılar növi-bəşər dəfi-bəlaya; Məktəblə çıxar zahirə əsrari-xəfaya. . . M. H..